تاندونیت آشیل

ضایعه تاندون در یکی از 3 ناحیه 1) محل چسبندگی تاندون به استخوان. 2) در محل اتصال عضله به تاندون. 3) در 6-2 سانتی متری بالای محل چسبندگی تاندون ( که یک منطقه کم خون است) دیده می شود.
این ضایعه در ورزشکارانی که در سرازیری ها می دوند بسیار شایع است. استفاده از کفش های سفت و بدون انعطاف، اشکالات ساختمانی اندام، چرخش داخلی ساق پا، فقدان انعطاف پذیری و قدرت کافی در واحد عضلانی- تاندونی گاستروسولئوس، افزایش ناگهانی در شدت تمرینات و یا یک جلسه تمرین شدید از عوامل درگیر کننده هستند.
در فعالیت هایی مانند پریدن، دویدن، بالارفتن از یک سربالایی، راه رفتن روی پنجه ها و یا کشیدن عضله گاستروسولئوس درد افزایش می یابد.
درمان:
در موارد التهابی همراه با درد شدید، استفاده از یخ و داروهای ضد التهابی و استراحت دادن به پا در وضعیت پلانتارفلکسیون توصیه می گردد. حذف فعالیت های ورزشی، تصحیح اختلالات مفاصل اندام تحتانی، استفاده از کفش مناسب، کشیدن عضله گاستروسولئوس و تقویت آن نیز از درمان های مفید هستند.
همچنین به ورزشکار توصیه می شود که قبل از شروع فعالیت ورزشی برروی محل درگیر چند دقیقه ای یخ بگذارد و ضمناً تمرینات کشیدن عضله و تاندون را به تعداد کافی انجام دهد. پارگی در ورزشکاران در سنین پایین هم اتفاق می افتد در پارگی ابتدا درد شدید است اما بعد از آن درد از بین رفته و عدم توانایی در حرکت پلانتار فلکسیون مچ پا ظاهر می گردد و در پارگی کامل درمان جراحی صورت می گیرد.


مریم دلنواز( فیزیوتراپیست)
مسئول کمیته توانبخشی هیأت پزشکی ورزشی استان تهران

تاريخ  ارسال:دوشنبه 16 بهمن 1391 - 12:05

کد:10081-1403