علل درد شانه/ قسمت دوم

علل شایع:
• کشیدگی عضلات روتیتورکاف
• تندینوباتی ها
• دررفتگی گلنوهورال (مفصل شانه )
• پیچ خوردگی مفصل آکرومیوکلاویکول
• ناپایداری گلنوهورال
• پارگی لبه گلنوئید
• شکستگی کلاویکول
• سندرم لواتوراسکاپولا
• پارگی دیگر عضلات
• درگیری شبکه عصبی براکیال
علل کمتر شایع
• پارگی روتیتورکاف
• تندینوپاتی کلسیفیه
• کپسولیت چسبنده
• تاندونیت بای سپس
• فشار روی اعصاب ناحیه عضلات پشت
• شکستگی ها
• اسکاپولا
• گردن چکشی
• شکستگی استرسی استخوان کوارکوئید
عللی که نباید فراموش شود
• تومورها
• دیافراگم
• کیسه صفرا
• اولسردئودنال
• قلب
• قله ریه
• نوراسیکات لت سندروم (سندروم خروجی سینه) Thoracic outlet syndrome
• ترومبوزوریداگزیلاری
گیرافتادگی روتیتورکاف یا شانه
گیرافتادگی روتیتورکاف rotator coff Impingement یک علامت کلینکی است. تاندون های روتیتورکاف هنگامی که از میان فضای ساب اکرومیال ( که بین آکرومیون و لیه کوراکوآکرومیال و مفصل اکرومیوکلاویکولای از طرف بالا و مفصل گلنوهومرال از طرف پائین) می گذرد گیر می افتد و تورم و تخریب تاندون ها پیش می آید گیرافتادگی شانه ممکن است بعلت خارجی یا داخلی باشد علت خارجی مثل اختلال ساختاری مادرزادی یا ثانویه استخوان های اطراف این فضا می باشد. تشکیل استئوفیت در سنین بالاتر در استخوان های اطراف فضای ساب اکرومیال می تواند باعث تولید این علامت کلینیکی شود همچنین در اثر تغییر فرم عضلانی در ورزشکاران جوان ممکن است زاویه آکرومیون تشدید گرددد و فضا تنگ شود.
همچنین بی ثباتی مفصل گلنوهومرال قدامی مزمن می تواند به باریک شدن فضا منجر شود. بی ثباتی قدامی این مفصل می تواند در اثر ضربه و ایجاد در رفتگی قدامی سراستخوان بازو باشد.
از علل داخلی گیرافتادگی عضلات روتیتورکاف در ورزرش هایی که در آن حرکات ابدکشن و اکستنشن و اکسترنال روتیشن مکرر نیاز است دیده می شود تغییرات عملکرد می تواند منجر به افزایش بار عضلات روتیتورکاف شده و باعث آسیب های جزئی والتهاب در تاندون یا بورس گردد. هر حرکتی که منجر به کوچک شدن فضای ساب اکرومیال شود موجب دردناک شدن بافت ملتهب می گردد.
تست های تشخیصی شایع:
1. حرکت پاسیودست به سمت بالا از طرف جلو در مریض احساس درد ایجاد می کند.
2. تزریق ماده بی حس کننده در بورس ساب اکرومیال درد بیمار را از بین می برد.
3. در حالیکه دست در 90 در جه قدامی قرار دارد آنرا چرخش داخلی می دهیم که باعث درد می شود.
4. عکس ساده با نمای AP مفصل گلند هومرالَ Axillary Lateral view suprasintus outlet view
5. MRI
درمان:
درمان شامل استراحت- عدم انجام فعالیت هایی که دست به بالای سر حرکت می کند- استفاده از NSAID بهمراه فیزیوتراپی جهت بازگشت کامل دامنه حرکات انجام می شود در صورتی که با اقدامات فوق بهبود نیابد – تزریق کورتون داخل فضای ساب اکرومیال می تواند کمک کننده باشد.
ناپایداری مفصل گلنوهومرال
در ورزشکاران ناپایداری مفصل گلنوهومرال بعلت شلی مادرزادی مفاصل است و یا بدلیل عدم تطبیق و تقویت عضلات شانه که ورزشکار در ابتدا نیروی زیادی رابه مفصل وارد می کند و باعث میکروترومای مکرر در حین ورزش به مفصل بازو می شود مثل ورزشکاران رشته ژیمناستیک و شنای پروانه، در غیرورزشکاران در افرادی که بی تحرکی دارند، تمام لیگامان های آنها دچار شلی ژنرالیزه می شود و یک مفصل بازوی ناپایدار پیدا می کنند بنابراین در شرح حال بیمار ممکن است سابقه در رفتگی و جاافتادن خودبخودی مفصل باز وجود داشته باشد.
گاهی بیمار از ناپایداری بخش تحتانی مفصل مثلاً در حمل کیف شکایت دارد و گاهی بیمار از ناپایداری خلفی در هنگام هل دادن اشیا با دست شکایت دارد.
چنانچه لقی ژنرالیزه وجود داشته باشد در معاینه مفاصل دیگر هم ناپایدرای مشهود است. همیشه معاینات اندام سمت مقابل می تواند در تشخیص کمک کننده باشد. گرافی ساده معمولاً کمکی به تشخیص نمی کند ولی برای بررسی لبه گلنوئید و سر استخوان بازو ضرورت دارد. و MRI نیز برای بررسی های آسیب های کپسول و لبروم لازم است.
درمان
مکانیسم آسیب ، مدت زمان آسیب و جهت در رفتگی در درمان آن مهم است.
اگر ناپایداری بصورت حاد باشد، آتل، سرما و NSAID توصیه می شود اگر ناپایداری مزمن باشد فیزیوتراپی با تقویت عضلات روتیتورکاف و دلتوئید توصیه می شود و اگر ناپایداری باعث سندرم گیرافتادگی شده است تزریق کورتون در فضای ساب اکرومیال توصیه می شود و در مواردی که درمانی های فوق موثر نباشد ارجاع به ارتوپد و جراحی نیاز است.

دکتر هما عابدی فر
نایب رئیس بانوان
هیأت پزشکی ورزشی استان تهران

تاريخ  ارسال:يكشنبه 19 خرداد 1392 - 13:59

کد:10118-1403