خشونت و پرخاشگری در ورزش (قسمت دوم)

در قسمت اول گفته شد که خشم قویترین ویکی از مهمترین احساسات و عواطف انسان است و یک نوع احساس هیجانی طبیعی( ونه لزوماً سالم ) در برابر شرایط ناخواسته و نا مطلوب است.
همچنین به پرخاشگری در ورزش وعلل مختلف بروز آن اشاره شد و به بیان سه سطحی که در عرصه فعالیت های ورزشی برای بررسی و تحلیل خشونت و پرخاشگری است پرداخته شد.
در قسمت دوم این مقاله به تحمل و تقبل پیروزی و شکست و برخی راه‌های کاهش خشونت و پرخاشگری در ورزش پرداخته می‌شود:
تحمل و تقبل پیروزی و شکست ( روحیه ورزشکاری و جوانمردی)
صحنۀ زندگی پر از رقابت و مسابقه و پیروزی و شکست است. وظیفه مربیان خوب این است که به ورزشکار بیاموزند نه تنها در مسابقات بلکه در زندگی چگونه برنده و بازنده خوبی باشند. فلسفه واقعی مسابقه بیشترین تلاش خود را کردن و رسیدن به بالاترین سطح توانمندی خود است و برنده واقعی ( پیروز و موفق) کسی است که این مرحله از توانمندی خود برسد( صرفه نظر از اینکه نتیجه مسابقه چه باشد). ورزشکار بایستی بیاموزد که چگونه به برنده شدن خود افتخار کند ولی دچار غرور و تکبر نشود و در مقابل دریابد که شکست آخر خط نیست ، بلکه پله ای برای موفقیت های بعدی است.
همچنین به پرخاشگری در ورزش وعلل مختلف بروز آن اشاره شد و به بیان سه سطحی که در عرصه فعالیت های ورزشی برای بررسی و تحلیل خشونت و پرخاشگری است پرداخته شد.
در قسمت دوم این مقاله به تحمل و تقبل پیروزی و شکست و برخی راه‌های کاهش خشونت و پرخاشگری در ورزش پرداخته می‌شود:
تحمل و تقبل پیروزی و شکست ( روحیه ورزشکاری و جوانمردی)
صحنۀ زندگی پر از رقابت و مسابقه و پیروزی و شکست است. وظیفه مربیان خوب این است که به ورزشکار بیاموزند نه تنها در مسابقات بلکه در زندگی چگونه برنده و بازنده خوبی باشند. فلسفه واقعی مسابقه بیشترین تلاش خود را کردن و رسیدن به بالاترین سطح توانمندی خود است و برنده واقعی ( پیروز و موفق) کسی است که این مرحله از توانمندی خود برسد( صرفه نظر از اینکه نتیجه مسابقه چه باشد). ورزشکار بایستی بیاموزد که چگونه به برنده شدن خود افتخار کند ولی دچار غرور و تکبر نشود و در مقابل دریابد که شکست آخر خط نیست ، بلکه پله ای برای موفقیت های بعدی است.

تاريخ  ارسال:يكشنبه 19 مهر 1394 - 14:56

کد:10508-1403