از چه سني آمادگي جهت رقابت در يک ورزش در کودکان ايجاد مي شود؟

نمي توان پاسخ اين سؤال را به طور دقيق مشخص نمود، زيرا بر اساس توانايي هاي تکاملي هر فرد، اين زمان متغير است. به همين دليل بهتر است هر رشته ورزشي با شرايط و ويژگي هاي هر فرد مطابقت داده شود (به عنوان مثال توپ کوچک تر، زمين بازي محدودتر، مدت زمان کوتاه تر، عدم تأکيد بر کسب امتياز بيشتر به منظور برد و باخت و .......).
پيش از 6 سالگي، هنوز مهارتهاي پايه اي به اندازه اي نيست تا کودک بتواند در يک رشته خاص به فعاليت و رقابت بپردازد. تعادل و دامنه تمرکز محدود بوده و قدرت و توانايي بينايي براي دنبال کردن اجسام متحرک به تکامل نرسيده است. در اين سنين بهتر است بر کسب مهارتهاي عمومي و پايه اي مثل دويدن، پريدن، جهش، پرتاب کردن و ... تأکيد نمود که بهتر است آن هم جنبه لذت بردن و بدست آوردن تجربه را داشته باشد.
در 6 سالگي که مهارتهاي عمومي و پايه اي شکل گرفته اند، کودک قادر است در فعاليتهاي منسجم و خاص به بازي و رقابت بپردازد. ولي هماهنگي بين چشم و دست¬ها که براي انجام مهارت¬هاي حرکتي پيچيده لازم است ايجاد نشده، در شناخت، درک و يادآوري چهارچوب و قوانين بازي همچنان اشکال وجود دارد. هنوز هم تأکيد بر کسب مهارت بهتر از تشويق به بردن است. در سنين12- 10 سالگي، اغلب کودکان مهارتهاي حرکتي خود را به دست آورده اندو قابليت شناختي لازم براي شرکت در رقابت هايي که قوانين خاصي را دارا هستند، پيدا مي¬کنند.
گاهي اوقات والدين از اينکه فرزند9 ساله خود را در ورزشهاي برخوردی مانند فوتبال شرکت دهند، واهمه دارند. به اين گروه از والدين بايد خاطر نشان کرد که قامت و قدرت اين گروه از ورزشکاران به اندازه اي نيست که بتواند نيروي لازم براي ايجاد يک آسيب جدي را ايجادکند.


دکتر محمد حسین پورغریب
مسئول کمیته آموزش هیأت پزشکی استان تهران

تاريخ  ارسال:شنبه 25 شهريور 1391 - 09:04

کد:9963-1403